zupełna

Encyklopedia PWN

[łac. separatio ‘oddzielenie’],

prawo trwałe lub przejściowe przerwanie wszystkich lub niektórych więzi łączących małżonków bez rozwiązywania małżeństwa;

supletywizm

[fr. supplétif < łac. suppleo ‘uzupełniam’],

tworzenie form fleksyjnych danego wyrazu na podstawie różnych tematów fleksyjnych; formy supletywnej nie można wyprowadzić z formy podstawowej za pomocą reguł fonetycznych; s. może być zupełny, wtedy tematy supletywne są całkowicie różne, np. dobry — lepszy, człowiek — ludzie, bądź częściowy, gdy tematy są fonologicznie częściowo zbieżne, np. wiedzie-ć — wie-m; s. występuje w niewielu wyrazach, ale są to wyrazy często używane:

system prezydencki,

system rządów dążący do realizacji zasady podziału władz w kierunku maksymalnej ich separacji (zwłaszcza w relacji między władzą ustawodawczą a wykonawczą), przy czym różne środki zapewniają, aby rozdział władz nie był zupełny i aby wzajemnie mogły one na siebie oddziaływać;

Śankara, sanskr. Śaṅkara, ur. 788(?), Kalad(?), zm. 820(?), Kedarnath,

filozof indyjski.

Tarski Alfred, pierwotnie A. Tajtelbaum, ur. 14 I 1901, Warszawa, zm. 27 X 1983, Berkeley (stan Kalifornia),

polski logik, matematyk i filozof; uważany za jednego z największych logików w dziejach nauki.

uniwersytet

[łac.],

najstarszy, a zarazem podstawowy typ europejskiej wielowydziałowej wyższej uczelni, mającej prawo nadawania stopni naukowych i łączącej funkcje dydaktyczne (kształcenie najwyżej kwalifikowanych kadr zawodowych i pracowników nauki) z funkcjami naukowymi (prowadzenie prac badawczych).

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>