ziemska
Encyklopedia PWN
tektonika
geol. dział geologii, nauka zajmująca się ruchami i deformacjami litosfery, a zwłaszcza skorupy ziemskiej, oraz wykształceniem i genezą wielkich struktur geol.;
[gr. tektonikós ‘budowniczy’],
geosfery
koncentryczne sfery wchodzące w skład kuli ziemskiej, które odznaczają się swoistymi właściwości fiz. i chemicznymi;
[gr. gḗ ‘ziemia’, sphaíra ‘kula’],
grawimetria
nauka zajmująca się pomiarami przyspieszenia ziemskiego (tj. natężenia pola siły ciężkości), a także ich wykorzystaniem w technice i naukach przyrodniczych;
[łac. gravis ‘ciężki’, gr. metréō ‘mierzę’],
pomiary instrumentalne wartości elementów meteorologicznych oraz obserwacje wizualne (wzrokowe) obiektów (np. chmur, cząstek opadowych) i zjawisk atmosferycznych, wykonywane w celu poznania aktualnego stanu atmosfery.
pozostałość magnetyczna naturalna, ang. Natural Remanent Magnetization (NRM),
pozostałość magnet. uzyskana przez skały w ziemskim polu magnet. podczas ich powstawania i w czasie historii geol.;