zastrzeżony

Encyklopedia PWN

[łac.],

organ państw. powołany do strzeżenia praworządności, czuwania nad ściganiem przestępstw i oskarżania przed sądem.

[łac. rector ‘kierownik’],

przełożony szkoły wyższej i przewodniczący jej senatu (senat akademicki).

[łac., ‘król ofiar’],

rex sacrificulus,

w religii starożytnego Rzymu urząd kapłański w ramach kolegium pontyfików;

[saksa^uamạn],

keczua Saqsay Waman,

indiańska twierdza w Cuzco;

rasa psów do towarzystwa;

[fr. < łac.],

w średniowiecznych stosunkach lennych: senior stojący na szczycie hierarchii feudalnej w państwie;

Materiały dodatkowe