własne

Encyklopedia PWN

[gr. akmḗ ‘szczyt’, ‘wyższy stopień czegoś’, ‘pora rozkwitu’],

kierunek w poezji ros. 1911–21, wymierzony przeciw symbolizmowi, zwłaszcza przeciw mistycyzmowi i wieloznaczności wizji poetyckiej;

Akt unii, Act of Union,

ustawy Anglii i Szkocji z 1707 o zjednoczeniu obu królestw w Królestwo Wielkiej Brytanii;

aktywność zawodowa,

polityka społ. uczestnictwo w procesie produkcji społecznej, wykonywanie pracy przynoszącej dochód.

akulturacja

[gr.-łac.],

jedno z podstawowych pojęć zmiany kulturowej, zastosowane przez J.W. Powella w latach 80. XIX w. na oznaczenie procesu zapożyczeń kulturowych; upowszechnione w latach 20. i 30. XX w. w amer. antropologii kulturowej (M.J. Herskovits, R. Redfield, R. Linton, A.L. Kroeber), akulturacja oznacza proces jakościowych i wieloaspektowych zmian kulturowych wywołanych kontaktem odmiennych systemów kulturowych w sytuacji ich ciągłej i bezpośredniej konfrontacji, prowadzący do stopniowych przekształceń w jednym lub we wszystkich wchodzących w interakcję systemach.

Al-Achdar-Hamina Muhammad, Muḥammad al-Ahḍar Ḥāminā, ur. 26 II 1934, M’Sila (Al-Masila) k. Konstantyny,

algierski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy;

Albert Heinrich, ur. 8 VII 1604, Lobenstein (pogranicze Turyngii i Saksonii), zm. 6 X 1651, Królewiec,

niem. kompozytor, organista i poeta;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>