wzorzec
Encyklopedia PWN
antypedagogika
pedag. nurt współczesnej pedagogiki antyautorytarnej, którego dewizą jest „wspierać, a nie wychowywać”;
[gr. antí ‘przeciw’, ‘naprzeciw’, paidagōgikḗ ‘wiedza’, ‘nauka o wychowaniu’],
zbiór wzorców barw ułożonych wg wybranej systematyki;
autonomia
filoz., socjol., teol. Autonomia to niezawisłość woli lub sumienia wykluczająca zależność od determinującego wpływu oddziałujących „z zewnątrz” (zatem heteronomicznych) czynników empirycznych, mających źródło w różnie ujmowanym prawodawstwie Bożym (teonomia) albo pochodzących od jakiegokolwiek autorytetu lub władcy (np. polityczna). W rozumieniu mocniejszym autonomia oznacza możliwość ustanawiania przez podmiot moralny własnych reguł postępowania, przeciwstawianych zarówno empirycznej heteronomii, jak i teonomii; jest traktowana jako centralna kategoria uzasadniająca próby budowania moralności bez etyki przez osoby odpowiedzialne, bo korzystające z autonomii (jak w koncepcjach „moralności ponowoczesnej”, np. u Z. Baumana). W ujęciu słabszym autonomia jest kojarzona nie tyle z wolą, co z sumieniem (lub rozumem praktycznym) podmiotu moralnego, który może samodzielnie ustalać reguły postępowania albo na zasadzie wolności, albo przez uzgodnienie przyrodzonych skłonności i niesprzecznych z nimi obowiązków, odkrywanych raczej niż konstytuowanych przez rozum praktyczny.
[gr., ‘samorząd’],
bobtail, owczarek staroangielski,
stara angielska rasa psów pasterskich;
fr. fizyk, geodeta i matematyk;
bulterier, bull terrier,
ang. rasa psów obrończych uzyskana w wyniku krzyżowania buldoga ang. z dalmatyńczykiem i terierami;
