wzdęty

Encyklopedia PWN

łykawość,

wet. nawykowa wada koni polegająca na wciąganiu powietrza do przełyku, a następnie wydalaniu go ze świstem;

meteoryzm

[gr.],

med. → wzdęcie.

morzysko, kolka,

wet. zespół objawów bólowych towarzyszących procesom chorobowym toczącym się w obrębie jamy brzusznej;

niedokrwistość, anemia,

med. zmniejszenie we krwi obwodowej stężenia hemoglobiny poniżej wartości prawidłowych (poniżej 140 g/l u mężczyzn i poniżej 120 g/l u kobiet), liczby krwinek czerwonych (poniżej 4,5 · 10¹²/l u mężczyzn i 4,0 · 10¹²/l u kobiet) oraz wskaźnika hematokrytowego (poniżej 0,40 l/l u mężczyzn i 0,36 l/l u kobiet), także zmniejszenie całkowitej masy krwinek czerwonych, a niekiedy i całkowitej objętości krwi krążącej;

onkologia

[gr. ónkos ‘wzdęcie’, ‘guz’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

dział medycyny zajmujący się etiologią, patologią, epidemiologią, rozpoznawaniem, leczeniem oraz organizacją walki z chorobami nowotworowymi (nowotwór).

węgiel leczniczy, Carbo medicinalis,

węgiel aktywowany (otrzymywany z węgla drzewnego lub zwierzęcego) stosowany w lecznictwie;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>