wyładowanie
Encyklopedia PWN
źródło światła z grupy wyładowczych (lampa wyładowcza), którego działanie jest oparte na wykorzystaniu wyładowania tlącego, będącego wynikiem skrócenia odległości między elektrodami do obszaru przy katodzie;
obróbka erozyjna wykorzystująca do usuwania naddatku erozję elektr., czyli wyrywanie cząstek materiału z powierzchni obrabianego przedmiotu (przedmiot musi być przewodnikiem prądu) pod wpływem wyładowań elektr.;
obróbka elektroerozyjna wykorzystująca erozję elektr. zachodzącą wskutek krótkotrwałych iskrowych wyładowań między przedmiotem obrabianym i elektrodą roboczą, umieszczonymi w płynnym dielektryku;
obróbka materiałów za pomocą narzędzi nieskrawających, wykorzystująca zjawisko erozji.
elektrotech. układ (zespół) elektr. przeznaczony do ochrony urządzeń elektr. (gł. elektronicznych i telekomunik.) przed przepięciami elektrycznymi i przetężeniami prądu, powstającymi w liniach zasilania i liniach telekomunik. wskutek wyładowań atmosferycznych, przypadkowych zwarć (przeciążeń) lub nieprawidłowego działania innych urządzeń;
słabe, przeważnie ciche wyładowania elektryczne (ulotowe) występujące w atmosferze ziemskiej;
