wywierzyska
Encyklopedia PWN
ekol. prawnie chronione, pojedyncze twory przyrody żywej i nieożywionej lub ich skupienia o szczególnej wartości naukowej, kulturowej, historyczno-pamiątkowej i krajobrazowej oraz odznaczające się indywidualnymi cechami, wyróżniającymi je wśród innych tworów;
hydrol. naturalny ciek powstały z połączenia potoków (strumieni, strug) lub wypływający z czoła lodowca, jeziora, źródła (wywierzyska), rzadziej z obszaru zabagnionego, zasilany powierzchniowo i podziemnie wodą z opadów spadłych w jego dorzeczu, mający ukształtowane koryto i płynący pod działaniem siły grawitacyjnej w łożysku i dolinie, wyżłobionych w wyniku działania jego siły erozyjnej.
w. gminna w woj. małopol., w pow. krak., na Wyż. Olkuskiej, w górnym biegu Prądnika, w Ojcowskim Parku Nar. i jego otulinie;
grupa górska w Górach Skandynawskich, w środkowej Norwegii, na południe od Bodø;
dolina walna w Tatrach Zachodnich, między Krokwią i Giewontem od zachodu, Kondracką Kopą i gł. granią tatrzańską na południu oraz Uhrociem Kasprowym, Kopą Magury, Skupniów Upłazem i Nosalem od wschodu;
duże wywierzysko w Tatrach Zachodnich, w Dolinie Chochołowskiej;
