wyrostki
Encyklopedia PWN
sieje, Coregoninae,
podrodzina ryb łososiowatych;
dimetrodon, Dimetrodon,
wymarły, duży (dł. do 3 m), wczesnopermski gad ssakokształtny z rzędu pelikozaurów, znany wyłącznie z Ameryki Północnej;
dinozaury, Dinosauria,
nadrząd lądowych gadów naczelnych (archozaurów). Występowały od późnego triasu (ok. 200 mln lat temu) do końca kredy (65 mln lat temu) na wszystkich kontynentach; z terenów Polski znane z jurajskich tropów z Gór Świętokrzyskich oraz fragmentów szkieletów teropodów: z końca triasu z Lisowic na Śląsku (powiat lubliniecki) i wczesnej jury z Sołtykowa w Górach Świętokrzyskich.
łow. duże, parzyste, rozgałęzione wyrostki kostne na kości czołowej samców z rodziny jeleniowatych (także u samic renifera), potocznie, lecz niewłaściwie, zw. rogami;
ptasiomiedniczne, ptasiomiednicowe, Ornithischia,
jeden z 2 rzędów (oprócz gadziomiednicznych) dinozaurów;
bot. typ owoców suchych, niepękających, o specjalnych przystosowaniach morfologicznych do rozsiewania przez wiatr (charakterystyczne utwory — lotne błoniaste wyrostki);
