wypukłym
Encyklopedia PWN
sima
w klasycznych porządkach architektonicznych element ciągły poziomy nad gzymsem wieńczącym, pełniący funkcję rynny, z której woda opadowa uchodziła przez rzygacze;
[gr. simós ‘zadarty do góry’],
sipar, separ,
perska tarcza kolista, metalowa, lekko wypukła, o krawędziach płaskich lub nieco pogrubionych;
lud. perski instrument muz. z grupy chordofonów;
skaryfikacja
etnogr. rodzaj zwyczajowego okaleczenia ciała przeprowadzany na miękkich, zewn. częściach ciała, w wyniku którego powstają trwałe blizny;
[łac. scarificatio ‘zadrapanie’],
obiekt sport. służący do rozgrywania konkursów skoków narciarskich;
smagla, Coryphaena hippurus,
ryba mor. z rzędu okoniokształtnych;