wstępująca
Encyklopedia PWN
ideowo-wychowawcza organizacja młodzieżowa na Górnym Śląsku,
wieloznaczny termin odnoszący się do: 1) struktury organizacyjnej społeczeństwa, porządkującej za pomocą aparatu administracyjnego działania jednostek i grup na podstawie norm przez siebie ustalanych; 2) organizacji grupy społecznej zajmującej pewne terytorium z władzą suwerenną na czele, związku politycznego, w którym władza prawomocna korzysta ze „środków panowania nad ludźmi” (M. Weber), lub „korporacji terytorialnej wyposażonej w bezpośrednią, samorodną władzę zwierzchniczą” oraz osobowość prawną (G. Jellinek). W obu ujęciach, podobnie jak w tym, w którym eksponuje się „gwarancyjny” charakter państwa, jako 3) struktury powołanej do ochrony uprawnień jednostek, odróżnia się państwo od społeczeństwa; inne znaczenie mają określenia państwa jako 4) „aktualizacji idei etycznej” (G.W.F. Hegel) lub 5) porządku prawnego, będącego strukturą normatywną, której organami są zarówno instytucje władcze, jak i obywatele (H. Kelsen).
Pierwszy Korpus Polski (PKP),
związek taktyczny PSZ na Zachodzie (w Wielkiej Brytanii), utworzony na mocy rozkazu Naczelnego Wodza W. Sikorskiego z dnia 28 IX 1940;
Polski Korpus Przesposobienia i Rozmieszczenia (PKPiR), ang. Polish Resettlement Corps,
formacja ochotnicza, utworzona VIII–IX 1946 przez władze brytyjskie dla żołnierzy demobilizowanych PSZ na Zachodzie podległych władzom RP na uchodźstwie.
pol. jednostki wojsk., formowane od V 1945 przy amer. wojskach okupacyjnych w Niemczech.
Reiyūkai
japoński związek wyznaniowy, wywodzący się z tradycji buddyjskiej, zwłaszcza nauk szkoły nichiren-shū;
[reiju:kaj; jap., ‘stowarzyszenie przyjaciół duchów’],
