wspólny
Encyklopedia PWN
w średniowiecznej Polsce związek rodzin wspólnego pochodzenia, integrujący wspólnym herbem i nazwą rozgałęzione środowiska krewnych w linii męskiej;
koalicja
związek, porozumienie w celu osiągnięcia wspólnego celu.
[łac.],
nurt we współczesnej filozofii politycznej i społecznej oraz filozofii etyki zrodzony z krytyki metodologicznych, epistemologicznych, antropologicznych i etycznych założeń liberalizmu.
zbiorowość ludzi wyróżniająca się wspólną świadomością narodową, czyli poczuciem przynależności do wspólnoty definiowanej aktualnie jako naród.
pojęcie należące współcześnie do języka potocznego, występujące także w dyskursie publicznym oraz w naukach społecznych; w rozumieniu potocznym polityka oznacza: umiejętność sprawowania władzy publicznej; działania rządu; zdolność mobilizowania członków zbiorowości do wspólnego wysiłku na rzecz celów społecznych i zyskiwania ich posłuchu dla decyzji władzy; umiejętność skutecznej realizacji wyznaczonych celów społecznych w podzielonym, zróżnicowanym społeczeństwie.
