wrodzoną
Encyklopedia PWN
elementarna, przykra emocja o charakterze wrodzonym, pojawiająca się w sytuacjach realnego, rozpoznawalnego zagrożenia;
sympatia
postawa społ. oparta na pozytywnym stosunku emocjonalnym do innej osoby (lub grupy osób)
[łac. < gr.],
syndereza, prasumienie,
filoz. wrodzona sprawność rozumu, praktycznie umożliwiająca poznanie i stosowanie nakazów prawa natury (pierwszych zasad).
filoz., psychol. pojęcie niejednolicie definiowane, używane w znaczeniu: zdobycia najwyżej cenionych społecznie dóbr i przymiotów, trwałego zadowolenia z życia połączonego z pogodą ducha i optymizmem, poznawczej oceny własnego życia jako udanego, wartościowego i sensownego, pomyślnego bilansu doświadczeń życiowych.