wojskowy
Encyklopedia PWN
mundur wojskowy, uniform,
ubiór wojskowy wykonany ściśle według przepisu określającego kolor, krój i oznaki; pojawił się w XVI w., w Polsce po raz pierwszy w piechocie wybranieckiej;
Rząd Wojskowy Tymczasowy Centralny pod protekcją Najjaśniejszego Cesarza i Króla Jego Mości Napoleona Wielkiego we Lwowie, Centralny Wojskowy Tymczasowy Rząd Obydwóch Galicji,
nacz. władza adm. powołana 2 VI 1809 we Lwowie przez księcia J. Poniatowskiego, jako nacz. wodza wojsk pol., w imieniu Napoleona I;
samolot przeznaczony do działań bojowych oraz realizacji zadań operacyjnych i strategicznych;
sąd szczególny rozpatrujący sprawy karne o przestępstwa popełnione przez wojskowych w służbie czynnej, pracowników cywilnych zatrudnionych w jednostkach wojsk. (jeżeli czyn pozostaje w związku z zatrudnieniem) i sprawy osób oskarżonych o szpiegostwo.
Wilhelma Order Wojskowy, De Militaire Willemsorde,
najwyższe odznaczenie wojsk. Królestwa Niderlandów;
kara regulaminowa wymierzana w wojsku za przewinienia dyscyplinarne.
