wiązka

Encyklopedia PWN

rzem. artyst. szkło powstałe przez zatopienie w przezroczystej masie szklanej wiązek ułożonych w odpowiedni sposób i stopionych kolorowych nitek szklanych lub płytek z wzorami ornamentalnymi (millefiori);
bot. przewodząca wiązka, łącząca pierwotny system waskularny (waskularna tkanka) liścia i łodygi.
światła pojazdów przeznaczone do dodatkowego oświetlania drogi przed pojazdem (ś.p. przednie) i polepszenia widoczności pojazdu z tyłu (ś.p. tylne) w trudnych warunkach atmosferycznych, np. podczas mgły;
taon
[gr.],
τ,
cząstka elementarna, należąca do grupy leptonów, obdarzona ujemnym ładunkiem elektr.;
mit. celt. jedno z gł. bóstw Galów;
target
[ang.],
tarcza,
fiz. w fizyce jądr. i fizyce plazmy porcja jakiejś substancji lub obiekt poddany działaniu promieniowania jądr., wiązki jonów bądź promieniowania laserowego w celu wywołania określonych reakcji jądr. lub — w przypadku promieniowania laserowego — otrzymania plazmy wysokotemperaturowej.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia