wierzytelności

Encyklopedia PWN

[łac., ‘zawiązanie sporu’, ‘utwierdzenie sporu’],

w procesach rzym. — legisakcyjnym i formułkowym, pierwsze stadium postępowania przed urzędnikiem jurysdykcyjnym, gł. pretorem, kończące się formalnym ugruntowaniem sporu; dawało to sędziemu prywatnemu legitymację do orzekania.

solidarność

[łac. soliditas ‘gęstość’, ‘moc’; solidus ‘solidny’, ‘mocny’, ‘trwały’],

w polskim prawie cywilnym forma zobowiązania polegająca na obowiązku wzajemnej odpowiedzialności i wzajemnej pomocy; może występować po stronie dłużników i po stronie wierzycieli;

zastaw,

prawo ograniczone prawo rzeczowe mające na celu zabezpieczenie wierzytelności na majątku dłużnika;

akcept

[łac. acceptus ‘przyjęty’],

prawo zobowiązanie się do uiszczenia na zlecenie określonej sumy pieniężnej;

aport

[łac.],

ekon. wkład w utworzenie lub powiększenie kapitału spółki;

bajońska konwencja,

umowa zawarta 10 V 1808 w Bajonnie (południowa Francja) między rządem Księstwa Warsz. a przedstawicielami Napoleona I;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>