solidarność

solidarność

[łac. soliditas ‘gęstość’, ‘moc’; solidus ‘solidny’, ‘mocny’, ‘trwały’],

w polskim prawie cywilnym forma zobowiązania polegająca na obowiązku wzajemnej odpowiedzialności i wzajemnej pomocy; może występować po stronie dłużników i po stronie wierzycieli;

jeżeli dług jest solidarny (solidarność czynna), każdy z dłużników odpowiada za całość długu, a wierzyciel może dochodzić całości lub części długu od wszystkich dłużników łącznie lub od każdego z osobna; jednak z chwilą zaspokojenia wierzyciela choćby przez jednego z dłużników wierzytelność wobec wszystkich wygasa; zwłoka dłużnika, przerwanie lub zawieszenie biegu przedawnienia, niewykonanie zobowiązania wobec jednego z wierzycieli ma skutek wobec wszystkich; jeżeli wierzytelność jest solidarna (solidarność bierna), każdy z wierzycieli może żądać zapłaty całej wierzytelności, lecz zaspokojenie jednego wierzyciela umarza dług wobec pozostałych; zarówno przy solidarności biernej, jak i solidarności czynnej powstaje roszczenie między dłużnikami i wierzycielami.