wieczny
Encyklopedia PWN
absolut
w tradycji filozoficznej byt wolny od niedoskonałości, bez przyczyny, od niczego niezależny, istniejący sam z siebie, nie określony ani ograniczony, pojmowany na ogół jako wieczna, jedyna i konieczna podstawa rzeczywistości, od której wszystko inne jest zależne (nous, absolutny duch, absolutna idea, Bóg).
[łac. absolutus ‘zupełny’, ‘bezwględny’],
brat Oswalda, malarz niemiecki;
szczyt w Andach Południowych, w zachodniej Argentynie, najwyższy w Ameryce;
ad perpetuam rei memoriam
na wieczną rzeczy pamiątkę.
[łac.],
Agricola 
, właśc. Martin Sore , ur. 6 I 1486(?), Świebodzin (niem. Schwiebus), zm. 10 VI 1556, Magdeburg,
niem. teoretyk muzyki, pedagog muz. i kompozytor;
[agrịkola]
Martin , właśc. Martin Sore , ur. 6 I 1486(?), Świebodzin (niem. Schwiebus), zm. 10 VI 1556, Magdeburg,
