wiązką promieni świetlnych
Encyklopedia PWN
spawanie polegające na stapianiu styku obszaru łączonych przedmiotów wiązką promieni świetlnych o długości fali w zakresie bliskiej podczerwieni;
fiz. półprosta poprowadzona ze źródła światła i wyznaczająca kierunek rozchodzenia się fali świetlnej;
kryształy, w których występuje podwójne załamanie światła (dwójłomność).
proces trwałego łączenia materiałów topliwych, gł. metali i stopów, przez stopienie brzegów łączonych elementów bez wywierania docisku, z dodawaniem lub bez dodawania spoiwa;
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
mikroskop elektronowy skaningowy, ang. Scanning Elektron Microscope (SEM),
rodzaj mikroskopu elektronowego, w którym wiązka elektronów, skupiona na powierzchni badanej próbki w plamkę o bardzo małej średnicy (do 0,1 nm), omiata wybrany prostokątny obszar powierzchni ruchem skanującym, linia po linii.
