uzasadnienie

Encyklopedia PWN

jeden z typów dyktatury klasy w teorii marksist. — forma sprawowania władzy bezpośrednio po zwycięstwie rewolucji proletariackiej w okresie przejściowym między formacją kapitalist. a komunizmem;

Dżajawarman II, założyciel dyn. angkorskiej, ur. ok. 770, zm. 850,

król khmerski ok. 802–850;

ekspresjonizm

[fr. expressionnisme < łac.],

kierunek w sztukach plastycznych, literaturze, muzyce, teatrze i filmie, rozwijający się od ok. 1910 do początku lat 30., głównie w Niemczech i stamtąd oddziaływał na inne kraje.

ekumenizm, ekumenia

[gr.],

dzieło pojednania i zjednoczenia Kościołów chrześcijańskich i samych chrześcijan.

elitaryzm

[fr. élire < łac. eligere ‘wybierać’],

w znaczeniu normatywnym (elitaryzm normatywny) pogląd głoszący potrzebę i słuszność wyodrębnienia w społeczeństwie elity;

empiryzm

[gr. émpeiros ‘doświadczony’],

filoz. kierunek w teorii poznania wywodzący poznanie ludzkie z doświadczenia zmysłowego, zewnętrznego lub wewnętrznego.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>