umowne
Encyklopedia PWN
son
jednostka umownej skali głośności dźwięku, wyrażająca subiektywną ocenę głośności tonu;
[łac. sonus ‘dźwięk’],
sprawa wschodnia, kwestia wschodnia,
umowna nazwa sprzeczności międzynar. związanych z zarysowującym się od końca XVIII do pocz. XX w. rozpadem Turcji (imperium wielonar.) i walką Austrii (później Austro-Węgier), Wielkiej Brytanii, Prus (od 1871 Niemiec), Rosji i Francji o podział jej ziem, przede wszystkim posiadłości europejskich.
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
umowna nazwa reguł sztuki aktorskiej zbadanych i usystematyzowanych przez K. Stanisławskiego.
stenografia
sposób dokładnego notowania dostosowany do szybkości mowy;
[gr.],
Sueski, Kanał, Qanāt as-Suways,
droga wodna w Egipcie, łącząca M. Śródziemne z Zat. Sueską (M. Czerwone); stanowi umowną granicę między Afryką a Azją;
