trwała
Encyklopedia PWN
stan, w którym co do tego samego czynu tej samej osoby toczy się wcześniej wszczęte postępowanie karne;
zdarzenie, zdarzenie elementarne,
fiz. mat. idealizacja zjawiska fiz. lub zdarzenia w sensie potocznym, polegająca na pominięciu jego rozmiarów przestrzennych i okresu trwania;
zdolność do tego, aby być podmiotem stosunków cywilnoprawnych;
niemiecki generał, twórca i pionier sterowców sztywnych.
̣pəli:n
proces trwałego łączenia materiałów topliwych, gł. stopów metali i tworzyw sztucznych, przez podgrzanie brzegów łączonych części do stanu ciastowatego i dociśnięcie wzajemne łączonych przedmiotów w miejscu z.
astr. pora roku zaczynająca się na półkuli północnej dniem przesilenia zimowego (ok. 22 XII) i trwająca do dnia równonocy wiosennej (ok. 21 III);
