torowe

Encyklopedia PWN

grupa dyscyplin sport. obejmująca: wyścigi drogowe, rajdy motocyklowe, motocross oraz torowe wyścigi motocyklowe, do których należą: żużlowy sport, wyścigi na lodzie, na trawie i na torach długich (ok. 1000 m).

tabor

[czes.],

pojazdy samochodowe lub szynowe do przewozu osób i/lub towarów, w węższym znaczeniu — ogół pojazdów eksploatowanych w przedsiębiorstwie kolejowym;

tor kolejowy,

element prowadzący i nośny drogi kol. (2 toki szyn mocowane do podkładów), także potoczna nazwa nawierzchni kolejowej i drogi kolejowej;

welodrom

[fr.],

tor kolarski,

owalny tor do rozgrywania wyścigów w kolarstwie torowym, wraz z otaczającymi go trybunami i pomieszczeniami;

duomodal,

rodzaj intermodalnego transportu drogowo-szynowego;

emanacja

[łac. emanatio ‘wypływ’],

Em,

hist. nazwa pierwiastka chem. o liczbie atomowej 86 — radonu, później nazwa nazwa naturalnych izotopów radonu: ²²²Rn (e. radowa, radon), ²²⁰Rn (e. torowa, toron), ²¹⁹Rn (e. aktynowa, aktynon).

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>