topinamburu
Encyklopedia PWN
topinambur, bulwa, słonecznik bulwiasty, Helianthus tuberosus,
gatunek wieloletniej rośliny pastewnej, przem. i leczn. z rodziny astrowatych (złożonych), pochodzący z Ameryki Północnej, uprawiany od XVII w. w Europie;
roln. jednolite odmianowo, zdrowe bulwy (kłęby) ziemniaka lub topinamburu, przeznaczone do sadzenia.
inulina
polisacharyd zbudowany z ok. 30 reszt fruktozy, stanowiący substancję zapasową roślin (podobnie jak skrobia);
[łac.],
roln. grupa roślin uprawnych, których gł. częścią użytkową są podziemne bulwy lub korzenie;
