tlenem

Encyklopedia PWN

mieszanina wodoru z tlenem reagująca wybuchowo pod wpływem np. ogrzania, iskry elektr., z utworzeniem pary wodnej i wydzieleniem znacznej ilości ciepła;

pojemność tlenowa krwi,

fizjol. ilość tlenu wiązana przez hemoglobinę;

tlenki,

chem. związki tlenu z innymi pierwiastkami;

tlenowy dług,

biol. czasowy deficyt tlenu w organizmie, powstający wówczas, gdy zapotrzebowanie na energię przekracza wydajność tlenowych procesów metabolicznych albo gdy jest uniemożliwiony dopływ tlenu z otoczenia;

aeracja

[gr.],

napowietrzanie,

wprowadzanie powietrza lub innych środków (np. tlenu, piany) do obiektu, instalacji itp.

analiza elementarna,

chem. w sensie ogólnym: jakościowe i ilościowe oznaczanie składu pierwiastkowego w badanym materiale, z wykorzystaniem dowolnych metod analizy chem., w węższym rozumieniu: oznaczanie składu związków org., a przede wszystkim zawartości węgla, wodoru, azotu, tlenu, siarki i fluorowców.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>