testament-
Encyklopedia PWN
drukarze, nakładcy:
słoweński pisarz protestancki;
tutela
w starożytnym Rzymie opieka sprawowana nad osobami, które ze względu na wiek lub płeć nie miały pełnej zdolności do czynności prawnych;
[łac., ‘opieka’],
uczeni w Piśmie, hebr. soferim,
nazwa żydowskich znawców Prawa (Tora), pojawiająca się często w Nowym Testamencie;
ruiny starożytnego miasta w północno-zachodniej Syrii, na północnych przedmieściach Latakii;
