teorie o organicznym pochodzeniu
Encyklopedia PWN
chemia organiczna, chemia związków węgla,
dział chemii zajmujący się budową, właściwościami, reakcjami oraz syntezą i zastosowaniem związków organicznych;
naturalna, ciekła mieszanina węglowodorów parafinowych (alkany), naftenowych (cykloalkany) i aromatycznych (związki aromatyczne).
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
biogeneza
biol. pochodzenie życia na Ziemi, jedno z najtrudniejszych i do dzisiaj nie w pełni rozwikłanych zagadnień biologii.
[gr. bíos ‘życie’, génesis ‘pochodzenie’, ‘stawanie się’],
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
geologia
nauka o budowie i historii Ziemi, a głównie skorupy ziemskiej, oraz o procesach geologicznych, dzięki którym ulega ona przeobrażeniom;
[gr. gḗ ‘ziemia’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
