szczep
Encyklopedia PWN
weterynaria
nauka o chorobach zwierząt, ochronie ich zdrowia, higienie żywności pochodzenia zwierzęcego oraz zespół umiejętności praktycznych związanych z zapobieganiem chorobom i zwalczaniem ich, leczeniem chorych zwierząt i ochroną ludzi przed chorobami odzwierzęcymi.
[łac.],
genetyk;
winorośl, Vitis,
rodzaj roślin okrytozalążkowych, drzewiastych z rodziny winoroślowatych, obejmujący 50–60 gat. pnączy występujących w Azji (gł. w Chinach) i Ameryce Północnej (1 gat. — w. właściwa, także w południowej Europie), najczęściej w łęgowych lasach liściastych na żyznych siedliskach nadrzecznych;
bardzo liczna grupa chorób ludzi, zwierząt i roślin będąca następstwem zakażenia wirusowego;
włókna otrzymywane z org. polimerów syntetycznych lub naturalnych oraz substancji nieorg.;
wolnomularstwo, masoneria, zw. też sztuką królewską,
ponadnar. ruch etyczny.