szczegółową
Encyklopedia PWN
etyka
termin użyty w IV w. p.n.e. przez Arystotelesa w tytule dzieła Etyka nikomachejska na oznaczenie opisowo-krytycznego studium tego, co dotyczy etosu jako ludzkiego charakteru, obyczaju, tj. utrwalonego sposobu zachowania się w środowisku życia, zamieszkania;
[gr. tá ēthiká ‘traktat o obyczajach’ < ḗthos ‘obyczaj’, ‘charakter’],
filmoznawstwo, rzadziej filmologia,
nazwa zbioru dyscyplin, dla których przedmiotem badań jest film, wiedza o filmie.
filozofia
najbardziej ogólna, fundamentalna, racjonalna i krytyczna wiedza o wszystkim, co istnieje;
[gr., ‘umiłowanie mądrości’ < philéō ‘miłuję’, sophía ‘mądrość’],
Golicyn Boris B., książę, ur. 2 III 1862, Petersburg, zm. 17 V 1916, k. Piotrogrodu (ob. Petersburg),
ros. fizyk i geofizyk;
astronom, gdańszczanin, twórca nowożytnej selenografii.
językoznawstwo, lingwistyka,
nauka o językach indywidualnych i o języku w ogóle, tzn. o charakterystycznej dla człowieka zdolności mówienia, która odróżnia go od zwierząt.