sytuacji

Encyklopedia PWN

dobrowolna, samorządna, niezależna i apolit. organizacja społ.-zawodowa kobiet wiejskich;

[gr. kōmōidía < kṓmos ‘pochód związany z obrzędami dionizyjskimi’, aoide ‘pieśń’],

jeden z 2 głównych, obok tragedii, gatunków dramatu, obejmujący utwory, których podstawową właściwością jest komizm;

Komenský, Comenius, Komeński, Jan Ámos Wymowa

, ur. 28 III 1592, Nivnice (Morawy), zm. 15 XI 1670, Amsterdam,

czeski pedagog i duchowny ewangelicki, jeden z twórców nowożytnej pedagogiki.

organ doradczy powołany 4 VI 1814 przez cara Aleksandra I Romanowa w celu sformułowania postulatów zmierzających do poprawy położenia chłopów;

[gr.],

kategoria estetyczna określająca właściwości zjawisk zdolnych wywołać śmiech oraz okoliczności, w jakich dochodzi do powstania tej reakcji;

zdolność do odpowiedniego (stosownego) zachowania się językowego, komunikacyjnego czy ogólnie kulturowego.

Materiały dodatkowe