systemu Didota
Encyklopedia PWN
stosowane w praktyce poligraficznej i wydawniczej układy miar służące do określania stopni pisma drukarskiego oraz wymiarów elementów składu (wierszy, justunku, kolumn, łamów i in.).
Didot
rodzina fr. księgarzy, drukarzy, wydawców, wytwórców papieru.
[didọ] 
,
,
podstawowa jednostka w typograficznych systemach miar;
stopień pisma, kegel,
wielkość znaków pisma drukarskiego, pionowy wymiar pola znaku;
cicero, cycero,
poligr. stopień pisma drukarskiego i jednostka długości (pochodna w typograficznym systemie Didota), równe 12 punktom typograf. (4,513 mm);
syn Françoisa Ambroise’a, drukarz francuski;
