Didot
 
Encyklopedia PWN
Didot
[didọ] Wymowa,
rodzina fr. księgarzy, drukarzy, wydawców, wytwórców papieru.
François (1689–1757), protoplasta rodu, 1713 zał. drukarnię i księgarnię; wydał m.in. dzieła klasyków gr., A.F. Prévosta Histoire générale des voyages (20 t. 1746–89); jego syn, François-Ambroise (1730–1804), zaprojektował czcionkę, zw. antykwą Didota (1775), ulepszył system miar typograf. P.S. Fourniera, unowocześnił drukarnię, wydał m.in. serię dzieł fr. i wybór klasyków gr. i łac. „ad usum Delphini” (47 tomów); jego brat, Pierre-François (1731–93), objął księgarnię po ojcu, zał. papiernię w Essonnes i odlewnię czcionek; syn François-Ambroise’a, Pierre, mł. (1761–1853) przejął drukarnię ojca 1789, wydał m.in. w bibliofilskiej serii «Édition du Louvre» dzieła klasyków fr. i łac.; autor prac na temat drukarstwa; jego brat, Firmin (1764–1836) odziedziczył odlewnię, udoskonalił odlewy stereotypowe i system miar typograf., ukształtował ostatecznie antykwę Didota; 1811 mianowany dyr. odlewni Drukarni Król.; jego syn, Ambroise-Firmin (1790–1876), hellenista i bibliofil, od 1872 czł. Akad. Napisów i Literatury, pierwszy prezes stowarzyszenia księgarzy fr. (zał. 1847), wydał m.in. serie «Bibliothèque des auteurs grecs», «Bibliothèque latine», «Bibliothèque française»; firma istnieje do dziś pod nazwą Firmin-Didot.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia