system klimatyzacyjny
Encyklopedia PWN
pojazd drogowy silnikowy, dwuśladowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, przeznaczony do przewozu osób i/lub ładunku, ciągnięcia przyczep albo wykonywania określonych czynności (np. samochód diagnostyczny);
klimatyzacja
technika zapewniająca w zamkniętych pomieszczeniach budynku lub w kabinach pojazdów wymagane warunki klimatyczne: głównie czyste i pozbawione zapachu powietrze o odpowiedniej wilgotności i temperaturze;
[łac. < gr.],
ekon. dział nierolniczej produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w dobra zaspokajające potrzeby ludzi jest prowadzone w dużych rozmiarach, przy zastosowaniu podziału pracy i przy użyciu maszyn (do przemysłu nie zalicza się rzemiosła i budownictwa).
United Technologies Corporation
amerykański koncern przemysłu lotniczego i rakietowego;
[junạıtıd teknọlədżız ko:rpərẹıszən],
amerykański wynalazca i przemysłowiec;
urządzenie do obniżania (lub utrzymania na stałym poziomie) temperatury materii zawartej w przestrzeni wyodrębnionej z otoczenia obudową izolacyjną;
