symfoniczna
Encyklopedia PWN
kompozytor ormiański;
kompozytor austriacki przedstawiciel klasycyzmu w muzyce, najstarszy z tzw. klasyków wiedeńskich.
dyrektor teatrów, reżyser;
niem. kompozytor, altowiolista i dyrygent.
Hoffmann Ernst Theodor Amadeus
, właśc. Wilhelm Hoffmann, ur. 24 I 1776, Królewiec, zm. 25 VI 1822, Berlin,
niemiecki pisarz, kompozytor i rysownik;

skrzypek;
idiofony
grupa instrumentów muz., w których źródłem dźwięku (tzw. wibratorem) jest sprężysty element drgający (np. płytka, sztabka, pręt, rura, blaszka — tzw. języczek, naczynie z metalu, kamienia, drewna, szkła);
[gr.],
bułgarski dyrygent i kompozytor;
przyrządy służące do wydobywania dźwięku, ściślej: do wykonywania muzyki.
hiszp. pianista i dyrygent;
brat Arvida i Eero Nicolaia, fiński dyrygent i kompozytor;
kompozytor słoweński;
żona Teodora, kompozytorka i śpiewaczka;
łotewski kompozytor i badacz folkloru;
kompozytor rosyjski;
muzykolog i kompozytor;
dyrygent austriacki;
kompozytor azerbejdżański;
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego PWN
muzyka symfoniczna «muzyka przeznaczona do wykonywania przez orkiestrę o różnym składzie instrumentów»
orkiestra symfoniczna «orkiestra złożona z instrumentów smyczkowych, dętych, perkusyjnych, harfy, niekiedy fortepianu i innych»
symfonia
• symfoniczny
1. «utwór muzyczny przeznaczony na orkiestrę»
2. «harmonijne zespolenie dźwięków, barw, zapachów itp.»
• symfoniczny
poemat symfoniczny «jednoczęściowy utwór na orkiestrę symfoniczną przedstawiający treści wskazane w tytule»