surowiec

Encyklopedia PWN

techn. zestawienie ujmujące po stronie przychodu sumę mas wszystkich materiałów (surowców i materiałów pomocniczych) wprowadzonych do danego procesu technol. (np. do procesu chem.), a po stronie rozchodu — sumę mas otrzymanych produktów (głównych, ubocznych i odpadowych);

buforowe zapasy,

ekon. system mający zapewnić stabilizację rynku surowca;

cement

[łac. caementum ‘kamień tłuczony’],

sproszkowany mineralny materiał wiążący (spoiwo budowlane), który po wymieszaniu z wodą tworzy plastyczną mieszankę (zaczyn), mającą zdolność twardnienia w wodzie (co jest korzystne dla późniejszych własności wyrobów cementowych) i na powietrzu, dając sztuczny kamień odporny na działanie wody;

ceramika

[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],

nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.

Czechy. Gospodarka.

ekstrakcja

[łac. extractio ‘wyciągnięcie’, ‘wyjęcie’],

techn. chemiczna metoda wyodrębniania określonych składników z mieszanin ciekłych lub stałych za pomocą odpowiednio dobranych, selektywnych rozpuszczalników (o różnej zdolności rozpuszczania poszczególnych składników lub określonych ich grup);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>