subiektywnego
Encyklopedia PWN
son
jednostka umownej skali głośności dźwięku, wyrażająca subiektywną ocenę głośności tonu;
[łac. sonus ‘dźwięk’],
popularne w myśleniu potocznym, lecz występujące również w wywodach pseudonaukowych podejmowanych na użytek ideologiczno-propagandowy, schematy interpretacji wydarzeń i procesów historycznych w kategoriach incydentalnych lub ciągłych i nawarstwionych działań konspiracyjnych (stąd pochodzi nazwa konspiracjonizmu, jako tendencji w myśleniu politycznym).
sformalizowana replika na wadliwe wypowiedzi prasowe, radiowe, telewizyjne;
poeta, krytyk literacki, historyk literatury;
niem. fotograf, teoretyk i wykładowca fotografii;
amer. fotograf i teoretyk fotografii;