styl plastyczny

Encyklopedia PWN

styl w sztuce stworzony przez Celtów;
arch. tendencja panująca w architekturze od lat 20. do 50. XX w.;
szt. plast. faza rozwoju sztuki gotyckiej w zachodniej i środkowej Europie ok. 1380–1430;
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
Chopin Wymowa, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
najwybitniejszy kompozytor polski, słynny pianista, współtwórca europejskiego romantyzmu.
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia