stetoskop

Encyklopedia PWN

[gr.],

słuchawka lekarska w postaci lejkowato zakończonej rurki z płaską częścią uszną;

[gr. phōnḗ ‘głos’, ‘dźwięk’, éndon ‘wewnątrz’, skopéō ‘patrzę’],

prosty przyrząd diagnostyczny służący do osłuchiwania serca, płuc i dróg oddechowych, najbardziej rozpowszechnione wśród lekarzy narzędzie medyczne;

[laenẹk]

René Théophile Hyacinthe Wymowa

, ur. 17 II 1781, Quimper, zm. 13 VIII 1826, Kerlouarnec,

fr. klinicysta i anatomopatolog;

med. metoda lekarskiego badania fizykalnego;

przyrząd do osłuchiwania narządów wewn., gł. serca, płuc, jamy brzusznej, tętna płodu;

Tabele, zestawienia