standaryzacja
Encyklopedia PWN
standaryzacja
→ normalizacja.
[ang.]
ekon. najbardziej rozwinięta i efektywna forma rynku, umożliwiająca obiektywne ustalenie ceny instrumentów będących przedmiotem obrotu.
psychol., pedag. specyficzna metoda pomiaru stanów, procesów lub cech psychicznych za pomocą odpowiednio skonstruowanego zadania lub zbioru zadań, które stawia się przed osobą badaną.
elektron. mikrominiaturowy układ elektroniczny (mikroukład), w którym wszystkie elementy lub ich część (wraz z połączeniami) są wytworzone w jednym cyklu technologicznym wewnątrz lub na powierzchni wspólnego podłoża i stanowią nierozdzielną całość;
Bauhaus , Das Staatliche Bauhaus Weimar, Hochschule für Gestaltung,
uczelnia artystyczna, powstała 1919 w Weimarze w wyniku połączenia Grossherzogliche Sächsische Hochschule für Bildende Künste i Grossherzogliche Sächsische Kunstgewerbeschule;
inżynier budowlany, pionier spawania w budownictwie.