stale żaroodporne
Encyklopedia PWN
stal specjalna (stopowa) odznaczająca się odpornością na działanie gazów w wysokiej temperaturze;
stal
przerobiony plastycznie techniczny stop żelaza z węglem zawierający do 2,11% węgla oraz inne pierwiastki pochodzące z surowców i paliw stosowanych podczas otrzymywania stali (składniki zwykłe i domieszki) lub dodawane celowo (składniki stopowe).
[niem.],
odporność metali i stopów na utleniające i korodujące działanie gazów (zawierających oprócz tlenu ditlenek i tlenek węgla, parę wodną, azot, związki siarki) o wysokiej temperaturze (wyższej niż 600°C), określona szybkością narastania warstewki tlenków na powierzchni metalu, w danych warunkach pracy (środowisko, temperatura);
emalia
szklista powłoka niemetaliczna nałożona na powierzchnię metalu, szkła lub ceramiki, najczęściej w celach ochronnych, dekoracyjnych, niekiedy informacyjnych, także materiał do jej wytworzenia oraz technika pokrycia powierzchni lub dzieło wykonane tą techniką.
[fr. émail],
hafn, Hf, hafnium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 72;
piszczel, cybuch,
rurka stal. zakończona z jednej strony ustnikiem, z drugiej końcówką ze stali żaroodpornej;
