spoiwem

Encyklopedia PWN

cement
[łac. caementum ‘kamień tłuczony’],
sproszkowany mineralny materiał wiążący (spoiwo budowlane), który po wymieszaniu z wodą tworzy plastyczną mieszankę (zaczyn), mającą zdolność twardnienia w wodzie (co jest korzystne dla późniejszych własności wyrobów cementowych) i na powietrzu, dając sztuczny kamień odporny na działanie wody;
geol. proces przemiany luźnego osadu w zwięzłą skałę dzięki krystalizacji — w wolnych przestrzeniach między ziarnami osadu — spoiwa skalnego, tj. cementu, składającego się z minerałów tworzących się na miejscu powstania skały;
chryzografia
[gr. chrysós ‘złoto’, gráphō ‘piszę’],
technika pisania piórem lub malowania płynnym złotem (zawiesina złotego proszku w spoiwie białkowym lub gumowym);
stopy, których gł. składnikiem jest cyna, a najczęściej stosowanymi dodatkami stopowymi: ołów (do 50%), antymon (do 18%), cynk (do 8%), miedź (do 6,5%), srebro (do 5%).
pigmentowane wyroby lakierowe;
enkaustyka
[gr. enkaustikḗ],
antyczna technika malarska, w której jako spoiwo był stosowany wosk pszczeli;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia