spalanie
Encyklopedia PWN
babiloński bóg ognia i światła;
zespół urządzeń, elementów i przewodów olejowych w spalinowym silniku tłokowym.
leśn. dawna dziedzina gospodarki leśnej, rozwinięta w lasach pol. zwłaszcza XVI–XVIII w.;
proch czarny, proch dymny,
materiał wybuchowy miotający, będący mech. mieszaniną drobno zmielonych: azotanu potasu (saletry) — 75%, węgla drzewnego — 15% i siarki — 10%;
sód, Na, natrium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 11;
lekki materiał porowaty (gęstość ok. 300 kg/m3), o porach zamkniętych i małej nasiąkliwości;
