senatu
Encyklopedia PWN
ogół norm regulujących w staroż. Rzymie sposób postępowania w sprawach sądowych;
w starożytności w republice rzymskiej przedłużenie (prorogacja) urzędu — konsulatu, pretury i kwestury — po jego wygaśnięciu;
organ, którego czł. są powoływani w wyborach powszechnych;
cesarz rzymski od V 238;
w średniowiecznych monarchiach europejskich grupa najwyższych urzędników państwowych;
