promagistratura

promagistratura,

w starożytności w republice rzymskiej przedłużenie (prorogacja) urzędu — konsulatu, pretury i kwestury — po jego wygaśnięciu;

sprawowana wyłącznie poza Rzymem, udzielana przez lud (po raz pierwszy 327 p.n.e.), od III w. p.n.e. — przez senat; nadawana, by urzędnik dokończył rozpoczęte przedsięwzięcie (gł. wojnę lub kampanię wojenną) oraz by wydłużyć okres namiestnictwa w stałych prowincjach; pod koniec republiki sposób przyznawania władzy wojsk. z pominięciem ludu.