semantyczny
Encyklopedia PWN
dialektyzm
wyraz lub forma gramatyczna właściwe dialektowi (gwarze);
[gr.],
etymologia
językozn. pochodzenie wyrazu, źródłosłów; także dział językoznawstwa zajmujący się badaniem pochodzenia i pierwotnego znaczenia wyrazów na podstawie analizy ich budowy morfologicznej, w ujęciu hist.;
[gr. étymon ‘prawda’, ‘istota’, ‘znaczenie’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
fonem
podstawowa jednostka fonologiczna stanowiąca teoretyczną abstrakcję w stosunku do głosek;
[gr. phṓnēma ‘dźwięk’],
fonologia
nauka o zależnościach pomiędzy elementami fonetycznymi oraz o funkcjach tych elementów w języku;
[gr. phōnḗ ‘głos’, ‘dźwięk’, lógos ‘słowo’, ‘mowa’],
jednostka języka pełniąca funkcję semantyczną lub syntaktyczną;
niem. matematyk i logik.
