sedymentacja

Encyklopedia PWN

[łac. sedimentum ‘osad’],

chem. samorzutne opadanie cząstek ciała stałego rozproszonego w cieczy, zachodzące pod wpływem siły ciężkości;

[łac. sedimentum ‘osad’],

geol. proces osadzania się na powierzchni Ziemi różnorodnego materiału (okruchów skał i minerałów, materiałów piroklastycznych, szczątków org.) niesionego przez wiatr, lodowce, wody płynące, zawieszonego lub rozpuszczonego w wodzie mor. lub jeziornej;

facja

[łac. facies ‘postać’, ‘oblicze’],

geol. pierwotnie termin obejmujący tylko zespół cech litologicznych skał i zawartych w nich skamieniałości, odróżniający skały (i osady) powstałe w tym samym czasie, ale w różnych środowiskach sedymentacji (Amanz Gressly 1838).

sylur,

trzeci okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 440 do ok. 408 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.

trias

[gr.],

najstarszy okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 250 do ok. 203 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna), obejmujący powstałe w tym czasie skały.

dewon,

czwarty okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej trwający od ok. 408 do 355 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>