schorzeniem

Encyklopedia PWN

schorzenie z napadami duszności, zwłaszcza w nocy;

[gr.],

zaburzenie siły i dźwięczności głosu

[gr. dys˜ ‘nie˜’, ‘źle’, léxis ‘wyraz’]:

choroby występujące w okresie noworodkowym, niemowlęcym, w wieku przedszkolnym i szkolnym, aż do pełnej dojrzałości;

produkt termicznego rozkładu (tzw. destylacji rozkładowej) różnych rodzajów drewna, gł. brzozy, sosny, buku, jałowca;

[gr. ēchṓ ‘dźwięk’, ‘odgłos’, ‘echo’, kardía ‘serce’, gráphō ‘piszę’],

sposób badania struktury i czynności mech. serca za pomocą ultradźwięków;

Materiały dodatkowe