dziegieć
 
Encyklopedia PWN
dziegieć,
produkt termicznego rozkładu (tzw. destylacji rozkładowej) różnych rodzajów drewna, gł. brzozy, sosny, buku, jałowca;
ciemnobrunatna, gęsta ciecz, stanowiąca mieszaninę związków fenolowych (m.in. krezoli, gwajakolu), węglowodorów, terpenów; stosowany dawniej jako środek antyseptyczny i grzybobójczy w leczeniu schorzeń skórnych oraz do nasycania skór, gł. juchtowych, obecnie stosowany w weterynarii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia