rządu
Encyklopedia PWN
premier
pierwszy minister (Francja, Wielka Brytania), szef rządu, zwany także kanclerzem (Austria, Niemcy), prezydentem Rady Ministrów (1918–21 w Polsce) lub prezesem Rady Ministrów (w Polsce po II wojnie światowej).
[fr. premier ‘pierwszy’],
w Polsce od XV w. najwyższy organ ustawodawczy, w okresie II RP — jedna z izb parlamentu, w PRL — formalnie najwyższy organ władzy państwowej, w III RP — łącznie z senatem władza ustawodawcza.