rtęć
Encyklopedia PWN
Paracelsus, właśc. Theophrastus Bombastus von Hohenheim, ur. 10 XI 1493, Einsiedeln (Szwajcaria), zm. 24 IX 1541, Salzburg,
szwajcarsko-niemiecki lekarz, przyrodoznawca i filozof.
związki metaloorg. o wzorze ogólnym R2Hg lub RHgX (R — alkil lub aryl, X — fluorowiec), o cząsteczkach, w których atom rtęci (zwykle rtęci(II)) jest połączony bezpośrednio z atomem węgla;
rtęciówka, wysokoprężna lampa rtęciowa,
wyładowcze źródło światła z grupy wysokoprężnych, emitujace światło wytwarzane przez wyładowanie, gł. w wyniku wzbudzenia atomów par rtęci;
związki chemiczne lub mieszaniny, w których pod wpływem zewn. impulsu energ. o odpowiedniej intensywności rozwinie się szybka reakcja chem. z wydzieleniem dużych ilości gazów o bardzo wysokiej temperaturze.
ogniwo galwaniczne, w którym elektrodą ujemną jest rtęć pokryta pastą z siarczanu rtęci (Hg2SO4) i siarczanu cynku (ZnSO4), dodatnią — amalgamat cynku, elektrolitem — nasycony roztwór ZnSO4;
